نویسنده: ارشیا شیخ الاسلامی (منبع:زومیت)

هنگام عبور از مسیر آبی در سفر‌های آفرودی، نکات بسیاری وجود دارد که با تعدادی از آن‌ها در مطلب پیش رو آشنا می‌شوید.

عبور از مسیرهای آبی یکی از مسائل مهم در آفرود است که نباید آن‌را دست‌ِکم گرفت. اگر مجبور نباشید از آب عبور کنید، بهتر است از آن بپرهیزید؛ زیرا خطر فراوانی دارد. ورود آب به درون پیشرانه می‌تواند آسیب‌های جدی به آن بزند که گاهی اوقات، به بازسازی کلی نیاز دارد. سیستم‌های الکترونیکی در خودروهای مدرن دودیفرانسیل معمولا درمقابل آب حساس هستند و ممکن است آسیب ببینند.

بااین‌حال، همیشه استثناهایی هم وجود دارد. برخی مناطق آن‌قدر زیبا هستند که نمی‌توان آن‌ها را از دست داد. ماجراجویی و طبیعت زندگی‌بخش برخی مناطق بسیار وسوسه‌انگیز است؛ اما برخی رانندگان خودروهای دودیفرانسیل برای عبور از مسیرهای آبی آمادگی لازم را ندارند. در این حالت، می‌توان با کمی دانش و تجربه به اکوسیستم‌هایی دست یافت که گاهی در آرامش کامل و به‌دور از جمعیت هستند.

باد موردنیاز لاستیک‌ها چقدر است؟

باد لاستیک‌ها به‌چند دلیل اساسی اهمیت دارند. موفق‌ترین استراتژی در آفرود «انتخاب باد مناسب» برای لاستیک‌ها در طول مسیر است که مسیر‌های آب را هم شامل می‌شود. عاج‌های پهن‌تر و بلند‌تر ناشی از کاهش باد، چسبندگی بیشتری دراختیار می‌گذارند. انتخاب درست این فشار در مسیر‌های دشوارگذر و لغزنده و سنگی نقش مهمی ایفا می‌کند. به‌طور کلی، میزان باد لاستیک‌ها تا قبل از رسیدن به مسیر‌های آبی تعیین می‌شوند.

به‌طور مثال، در مسیر خاکی دارای سنگ‌ریزه فشار باد بین ۲۵ تا ۳۰ PSI تنظیم می‌شود؛ درحالی‌که برای مسیرهای باتلاقی و سنگی این میزان به ۱۶ تا ۲۳ PSI کاهش می‌یابد. در هنگام عبور از مسیر آب، اول از همه باید به لایه‌ی زیرین رودخانه دقت کنید. اگر لایه‌ی زیرین گلی یا سنگی نبود، فشار باد را کاهش دهید. در هنگام مواجهه با سنگ‌های لغزنده، باد لاستیک‌ها باید بین ۳۰ تا ۲۰ PSI باشد. بسترهای سفت و سخت را با باد بیشتر لاستیک‌ها می‌توان مدیریت کرد.

راهکارهایی برای جلوگیری از گیرکردن

اطراف خود، به‌ویژه لایه‌های زیر سطح را دقیق بررسی کنید. شما با چشم‌بند رانندگی نمی‌کنید و باید بدانید در لایه‌های زیرین رودخانه چه می‌گذرد. قبل از آنکه با خودرو وارد رودخانه شوید، بهتر است پیاده شوید و شخصا مسیر را کنترل کنید. کنترل‌کردن سنگ‌ها و کنده‌های اضافه‌شده به مسیر آب، از نکات مهم عبور از این دست مسیرها است.

از میزان عمق و سرعت آب مطلع شوید. اگر عمق آب زیاد باشد، روی مسیر شناور خواهید شد و اگر سرعت زیاد باشد، جریان آب شما را با خود خواهد برد. تمامی موانع را از مسیر کنار بزنید تا سواری راحت‌تری داشته باشید. وقتی قدم می‌زنید، کم‌عمق‌ترین قسمت آب را انتخاب کنید تا هنگام عبور از آب، دچار مشکل نشوید. اگر نمی‌توانید در مسیر قدم بزنید، خلاقیت داشته باشید و از طبیعت پیرامون استفاده کنید.

استفاده از شاخه‌های قطع‌شده می‌تواند در تعیین عمق آب کمک کند. گاهی اوقات، بلندی‌های موجود در مسیر آب با‌تجربه‌ترین رانندگان را هم گرفتار می‌کند؛ پس، باید مراقب ارتفاع این موانع باشید. در بعضی مواقع، قدم‌زدن در مسیر نیز ممکن است بسیار خطرناک باشد؛ ازاین‌رو قبل از ورود به آب، عقلانی تصمیم بگیرید.

آمادگی لازم را داشته باشید

قبل از اینکه بخواهید با جریان آب وارد رقابت کنید، کیف تجهیزات کمکی را باید همراه خود داشته باشید؛ زیرا بازیابی فوری می‌تواند در کاهش خسارت نقشی مؤثر ایفا کند. حمل کیف تجهیزات کمکی مناسب شامل کلاف و سیم بکسل جزو موارد ضروری است. کیف تجهیزات را باید در مکان مخصوص خود در قسمت جلویی خودرو قرار دهید تا دسترسی به آن آسان‌تر باشد.

هنگامی که به مسیر ادامه می‌دهید، سه نکته را باید در نظر بگیرید: همیشه محل ورود و محل عبور و محل خروج از آب را مدنظر قرار دهید و توانایی خودرو خود را در عبور از این سه نقطه ارزیابی کنید. این بدان‌معنا است که باید زاویه‌ی ورودوخروج مسیر را بررسی کنید و موانع موجود در مسیر را باید کنار بزنید. وقتی تمامی این نکات را کامل رعایت کنید،  خودرو و به‌خصوص ترمز‌ها هم خنک می‌شوند. شاسی‌بلند‌های مدرن فن‌های بسیار قدرتمندی دارند که اگر آب به‌داخل آن‌ها نفوذ کند و با سرعت بیشتری کار کنند، به‌صورت ناخواسته آب را به درون موتور هم می‌فرستند.

بنابراین، باید محافظی برای فن‌ها در نظر بگیرید تا هنگام نفوذ آب، به خود و پیشرانه آسیب نرسانند. اطلاع از توانایی حداکثر عمق فرورفتن خودرو در آب هم ضروری است. معمولا برای اکثر شاسی‌بلند‌ها این میزان بیش از ۶۰۰ میلی‌متر نیست؛ اما این میزان باید پیش از ورود به ‌آب اندازه‌گیری شود. محل قرار‌گیری منیفولد ورودی هم می‌تواند از برخی حوادث جلوگیری کند. اگر سطح آب پایین‌تر از محافظ سپر باشد و با سرعت راه‌رفتن حرکت کنید، در این حالت، بهترین نوع حرکت روی آب را تجربه خواهید کرد.

برای عبور از مسیر‌هایی که سطح آب بالاتر از سپر یا چراغ‌ها قرار دارد، به اسنُرکِل نیاز خواهید داشت. بدون اسنُرکِل میزان مسافتی که طی می‌شود، کاهش خواهد یافت و خطر وقوع حوادث بیشتر می‌شود. در اغلب فروشگاه‌های خودروهای آفرودی، این قطعه را می‌توانید بخرید. برای فهم بهتر نحوه‌ی عملکرد این قطعه، سر خود را روی کاپوت بچسبانید تا بفهمید منیفولد هوا را از کدام ناحیه می‌کشد.

عبور از مسیر آب

اکنون زمان عبور از مسیر آب رسیده است. اگر خودرو شما دنده‌دستی است، دنده را تا انتهای مسیر تعویض نکنید. تعویض دنده ممکن است باعث نفوذ آب و کثیفی به داخل کلاچ شود و عملکرد آن را دچار مشکل کند. در خودروهایی با جعبه‌دنده اتوماتیک، بهتر است دنده را در حالت تعویض دستی قرار دهید.

هدف شما باید حرکت پایدار و آهسته و بدون تعویض دنده در آب باشد. همچنین، قراردادن دنده کمکی در حالت Low هم می‌تواند مفید باشد. دنده یک یا دو بهترین حالت عبور از مسیر‌های آبی است. هنگام ورود به آب، ابتدا باید قسمت جلویی خودرو را به‌آرامی روی آب شناور و آهسته حرکت کنید. اگر بخواهید ناگهانی وارد آب شوید، ممکن است جریان آب به قسمت‌های مهم خودرو ‌آسیب بزند. آهسته و پیوسته حرکت‌کردن کلید اصلی عبور از مسیر‌های آبی است و در ابتدا، باید قسمت جلویی خودرو را روی آب شناور کنید.

قوانین جاده‌ای

هیچ قانون شفاف و صریحی برای عبور از جاده‌های آفرودی وجود ندارد؛ اما باید در نظر بگیرید همواره فاصله‌ی مناسبی با خودرو جلویی داشته باشید. اگر خودرو جلویی شما در مسیر گرفتار شود و شما پشت‌سر آن حرکت کرده باشید، با مشکلی جدی رو‌به‌رو خواهید شد. منتظر خودرو جلویی بمانید تا کاملا از مسیر آب عبور کند و سپس، وارد آب شوید.

چه خطرهایی وجود دارد؟

بزرگ‌ترین خطر «میزان عمق» است. همیشه میزان عمق حداکثری خودرو و محل نصب منیفولد ورودی را مدنظر قرار دهید. ورود آب به درون هر موتوری خبری ناگوار است؛ مخصوصا اگر موتور دیزلی باشد. در این صورت، ممکن است خسارت‌های جبران‌ناپذیری به موتور وارد شود.

هم در موتور بنزینی و هم در موتور دیزلی اگر میزان آب ورودی به سیلندر‌ها از حدی بیشتر شود، از کار می‌افتند. بنابراین، اگر عبور از مسیر آب در فهرست کار‌هایتان وجود دارد، از اسنُرکِل استفاده کنید تا نقطه‌ی ورود هوا به درون موتور بالاتر باشد. دیگر نقاط خودرو را هم ازنظر ورود آب باید بررسی کنید. به‌طور مثال، باید مجراهای جعبه‌دنده و دیفرانسیل و جعبه‌ی انتقال قدرت را کنترل کنید.

وضعیت روغن را نیز حتما کنترل کنید تا آب به داخل آن نفوذ نکند. اگر روغن حالت شیری‌رنگ به‌خود بگیرد، آب وارد روغن شده و باید آن‌ را تعویض کنید. رودخانه‌های طغیانی که با سرعت زیادی حرکت می‌کنند، یکی دیگر از خطرهای بزرگ در عبور از مسیر آب است. هرچه عمق و سرعت آب بیشتر باشد، خطر هم بیشتر می‌شود. قسمت کناری خودرو برای جریان آب مانعی راحت به‌حساب می‌‌آید و باتوجه‌به قوانین فیزیک، حرکت اجسام در جریان آب راحت‌تر است.

بنابراین، اگر هنگام قدم‌زدن در آب متوجه سرعت‌ سریع آن شدید، از ورود به آب باید پرهیز کنید؛ زیرا در این حالت، امکان واژگون‌شدن خودرو در آب زیاد است. در خودروهای مجهز به شیشه‌ی بالابر برقی، بهتر است شیشه‌ها را تا انتها پایین بدهید؛ زیرا اگر خودرو در حال غرق‌شدن باشد، این تنها راه نجات شما خواهد بود که از پنجره فرار کنید.

اگر گرفتار شدید

اگر در آب گرفتار شدید، ابتدا باید آرامش خود را حفظ کنید. اگر خودرو از حرکت بازماند؛ اما غرق نشد، قدم بعدی را باید با خون‌سردی بردارید.

اگر لازم شد، باید روی سقف بروید و با آرامش تصمیم بگیرید. درصورت امکان، می‌توانید از سیم بکسل استفاده کنید یا منتظر ورود خودرویی دیگر باشد. در این مواقع، جعبه‌ی کمک‌های اولیه نقشی اساسی ایفا خواهند کرد. اگر در آب فرورفتید و نتوانستید رو‌به‌جلو حرکت کنید، بخت خود را با دنده‌عقب‌گرفتن امتحان کنید. با تمام این‌ها، مهم‌ترین نکته «حفظ آرامش» است.

هنگامی‌که از مسیر آب عبور کردید

وقتی از مسیر آب عبور کردید و از آن خارج شدید، خودرو شما خیس خواهد بود. حتی ممکن است آب به داخل خودرو هم وارد شده باشد و ترمز‌ها به‌خوبی عمل نکنند. به خودرو فرصت خشک‌شدن دهید تا عملکرد بهتری داشته باشید. بهترین راه این است که کمی با خودرو حرکت کنید یا به آن اجازه‌ی کار‌کردن دهید تا قطعات به‌خوبی خشک شوند.

درپایان، اگر شما هم تجربه‌ی عبور از مسیر‌ آب را داشتید، تجربیات خود را با ما در میان بگذارید.